Ανυπόγραφο

Τχ. 1 (1845), σ. 37-39

Το παρόν άρθρο είναι αφιερωμένο στη βασίλισσα της Αγγλίας, Ελισάβετ (Αγγλία, 8 Σεπτεμβρίου 1533-1603). Ανέβηκε στο θρόνο το 1559 και παρέμεινε σε αυτόν μέχρι το τέλος της ζωής της. Η Ελισάβετ είχε τόσο ευπρεπή διαγωγή και τέτοιο καρποφόρο έργο που θα ήταν άδικο να κριθεί η δράση της από οποιονδήποτε. Η εξαιρετική βασιλεία της Ελισάβετ αποδίδεται στην καλλιέργεια του πνεύματός της, στη διδασκαλία γλώσσας και ιστορίας που έλαβε και μάλιστα στη βαθιά γνώση της ιστορίας του τόπου της. Αυτά τα εφόδιά της την κατέστησαν τόσο ευέλικτη οντότητα, ώστε διαχειρίστηκε τα θρησκευτικά θέματα με λεπτότητα και επιδεξιότητα. Στα 46 χρόνια διακυβέρνησής της, η επιρροή της Αγγλίας ενισχύθηκε σημαντικά, καθώς το εμπόριο, η βιομηχανία, η νομοθεσία και η διοίκηση του κράτους έφτασαν στον ανώτατο βαθμό της αποτελεσματικότητάς τους. Για την κρατική οικονομική διαχείριση αναφέρει ότι η βασίλισσα όχι μόνο διέθετε τον πλούτο προς όφελος της πατρίδας, αλλά επίσης ουδέποτε η ίδια εκμεταλλεύτηκε καταστάσεις προς "ιδίον όφελος". Την επιλογή της Ελισάβετ να μείνει ανύπανδρη την δικαιολογεί ως αποτέλεσμα της αγωνίας της να μην πέσει θύμα κακομεταχείρισης από τον σύζυγό της. Είναι δύσκολο να συνδυάσει κάποιος την θρησκευτική ηθική με τις προσωπικές του φιλοδοξίες και για αυτό και η συνεργασία θρησκείας και πολιτικής αποδεικνύεται επίπονη. Όμως, η βασίλισσα απέδειξε ότι ήταν ικανή και στην πρόληψη θρησκευτικών πολέμων.