Ανυπόγραφο

Τχ. 1 (1845), σ. 74-76

Το άρθρο αυτό έρχεται να επιβεβαιώσει το προηγούμενο (Επιστολή της Ασπασίας εἵς νεάνιδα φίλην της Ἀθηναίαν) και να τονίσει τα μηνύματα που θέλει να περάσει. Στο πρόσωπο της Ασπασίας συμβολίζεται η δυναμική, η μορφωμένη και η δραστήρια γυναίκα. Επίσης, σκιαγραφεί τη γυναίκα που έχει δύο αντίθετα στοιχεία. Από τη μία το στοιχείο που την κρατάει μακριά από τις δράσεις του κοινωνικού βίου και από την άλλη αναφέρεται στις περιορισμένες γυναίκες, εκείνες που ακολουθούν συντηρητικό βίο. Το άρθρο κλείνει με την πεποίθηση της συντάκτριας ότι η άνιση και δυσανάλογη ανατροφή που λαμβάνουν οι γυναίκες -σε σχέση με τους άντρες- σύντομα θα λάβει τέλος και θα επικρατήσει η κοινή λογική.