Ερωτικό ποίημα.

Το παρόν παρουσιάζεται στο πλαίσο της μόνιμης στήλης Poésies (Ποιήσεις).

Παρουσιάζονται τρεις στίχοι από ποίημα που αναφέρεται στη γυναίκα και τη γυναικεία αρετή. Στην υποσημείωση που ακολουθεί αναφέρεται ότι το ποίημα είναι του Makboulé Leman Hanoum, ποιήματα του οποίου είχαν φιλοξενηθεί και στο τουρκόφωνο μέρος του δευτέρου τεύχους του Maarifet. Επισημαίνεται, επίσης, ότι το παρόν έχει μεταφραστεί από τα τουρκικά στα γαλλικά από τον Midhad Effendi.

Το παρόν παρουσιάζεται στο πλαίσιο της στήλης Une traduction (Mία Μετάφραση).

Η συντάκτης του άρθρου κάνει προτάσεις για κομψές εμφανίσεις σε επίπεδο ρούχων και αξεσουάρ και προτείνει ως κορυφαίο χρώμα της εποχής το βεραμάν.

Το παρόν παρουσιάζεται στο πλαίσο της στήλης Carnet Mondain, Elégances (Το Σημειωματάριο της Κοσμικής Ζωής, Κομψότητες). Υπογράφεται από το ψευδώνυμο "Pomponette".

Γνωμικά για τη ζωή, την αλήθεια, τους άνδρες και τις γυναίκες.

Το παρόν παρουσιάζεται στο πλαίσιο της μόνιμης στήλης Verités et Maximes (Αλήθειες και Αποφθέγματα). Υπογράφεται από το ψευδώνυμο "Veritas".

Παρουσιάζεται απόσπασμα είκοσι σειρών από το μυθιστόρημα του Barthélemy

Το παρόν παρουσιάζεται στο πλαίσιο της μόνιμης στήλης Modèle de Traduction (Yπόδειγμα Μετάφρασης). Στην υποσημείωση που ακολουθεί του άρθρου σημειώνεται ότι στο τουρκόφωνο μέρος του παρόντος τεύχους βρίσκεται πιστή μετάφραση του συγκεκριμένου αποσπάσματος από τον Αli Mouzaffer.

Έκφραση συγχαρητηρίων στον Hakki Effendi για την επιτυχή μετάφραση στα τουρκικά της "Νύχτας" του Camille Flammarion, στο πλαίσιο του Διαγωνισμού Μετάφρασης.

Ανακοίνωση για την αλλαγή διεύθυνσης των γραφείων του Μaarifet.

Το διήγημα περιγράφει τον έρωτα ενός Κινέζου, του Senoc, με μία πανέμορφη τσιγγάνα, την Sarah. Μετά από έξι μήνες διαμονής στο παλάτι του Senoc και παρά την πολυτελή ζωή της η Sarah νιώθει δυστυχισμένη. Νιώθει ότι μισεί τον άνδρα με τον οποίο υποχρεώθηκε να ζήσει. Όταν μία μέρα κατά τύχη ακούει μία ερωτική συνομιλία μεταξύ του Senoc και μιας όμορφης Κινέζας υπηρέτριας, της Selzig η Sarah νιώθει χαμένη. Ο άνδρας που την αποκαλούσε θεά του επρόκειτο να συνευρεθεί με μία άλλη γυναίκα. Η Sarah φωνάζει την οικονόμο της και τη διατάζει να βρει ένα τρόπο να τιμωρήσει τη Selzig, όχι πληρώνοντας την πράξη της με την ζωή της, αλλά με έναν τέτοιο τρόπο ώστε να της δοθεί ένα καλό μάθημα. Την επόμενη μέρα η Selzig ετοιμάζεται να αρωματίσει το πρόσωπό της με ροδόνερο. Ρίχνοντας στο πρόσωπό της το υγρό αρχίζει να ουρλιάζει από τους πόνους. Η Selzig, η πιο όμορφη από τις υπηρέτριες είχε πια παραμορφωθεί. Τη νύχτα η Sarah συλλογιζόμενη την απιστία του Senoc, άρχισε να νιώθει ότι αγαπούσε εκείνον τον ίδιο άνδρα που, μερικές μέρες πριν, δεν μπορούσε να αντέξει. Ο Senoc έχοντας μάθει τι περίπου είχε συμβεί, ρωτάει τη Sarah αν η Selzig ήταν νεκρή. Εκείνη του απαντάει ότι η υπερηφάνεια και η ευγένειά της ποτέ δε θα της επέτρεπαν να επιθυμεί το θάνατο μίας άθλιας υπηρέτριας, αλλά, ως γυναίκα, δεν θα μπορούσε να αφήσει ατιμώρητη τη γυναίκα που με τόση πλεονεξία διεκδικούσε το σύζυγό της. Ο Senoc δηλώνει μετανιωμένος που την πήρε στο παλάτι του και της λέει να φύγει. Συντετριμμένη η Sarah, πέφτει στα πόδια του και του λέει πως δεν μπορεί να ζήσει μακριά του και πως θα έκανε οτιδήποτε της ζητούσε, αρκεί να την άφηνε να μείνει κοντά του. O Senoc, έκπληκτος από αυτήν την ομολογία της, τη ρωτάει για ποιο λόγο, αν η ίδια ένιωθε έτσι, έφτασε σε σημείο να απομακρυνθεί από αυτόν και να συμπεριφέρεται σαν να μην επιθυμούσε να είναι μαζί του. Η Sarah πέφτει στην αγκαλιά του και του ομολογεί πως μέχρι την ημέρα που άκουσε την συνομιλία του με την Selzig μόνο το σώμα της του ανήκε. Όμως μετά από εκείνη τη μέρα ένιωθε ότι και η καρδιά της ήταν πια δική του. Έχοντας τη Sarah στην αγκαλιά του o Senoc της λέει ότι ο ίδιος ποτέ δεν θα αγαπήσει καμία άλλη γυναίκα παρά μόνο εκείνη. Όταν αυτή τον ρωτάει τι θα κάνει ο ίδιος με την Solzig, εκείνος της απαντάει ότι προσποιήθηκε ότι ήταν ερωτευμένος μαζί της μόνο και μόνο για να ξυπνήσει τη ζήλια της συζύγου του.

Το παρόν παρουσιάζεται στο πλαίσιο της μόνιμης στήλης Nouvelles (Νουβέλες). Υπογράφει η "Dieudonée".

Η/ο συγγραφέας ευγνωμονεί το Θεό που έστειλε κοντά της/του ένα αγγελικό πλάσμα βγάζοντας, έτσι, την καρδιά της/του από το μαρασμό και τη δυστυχία.

Το παρόν παρουσιάζεται στο πλαίσιο της στήλης Poésies (Ποιήσεις). Υπογράφεται από το αρχικό Μ.

Ερωτικό ποίημα.

Το παρόν παρουσιάζεται στο πλαίσιο της μόνιμης στήλης Poésies (Ποιήσεις). Υπογράφεται από τα αρχικά E.x.D.F.D.M.

Περιγράφονται οι ενδιαφέρουσες συζητήσεις λογοτεχνικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος που είχαν μεταξύ τους οι Sand και Balzac, κατά την τριήμερη επίσκεψη του Balzac, στο σπίτι της Sand, στο Nohant. Σε αυτές τις συζητήσεις κεντρική θέση είχαν οι συζητήσεις για το γάμο και την ελευθερία, καθώς, μεταξύ άλλων, ο Balzac προσπαθούσε να πείσει την Sand για το πόσο απαραίτητος είναι ο θεσμός του γάμου. Η άποψη της Sand ήταν ότι με την πένα τους και οι δυο ως συγγραφείς επρόκειτο να συμβάλουν σε μία επανάσταση στα μελλοντικά ήθη και ότι η ίδια είχε δοκιμαστεί από τις αντιξοότητες που επιφέρει τόσο ο γάμος, όσο και η ελευθερία. Στο ίδιο απόσπασμα αναφέρεται και η άποψη του Balzac ότι μία γυναίκα με όμορφη ψυχή δεν θα πρέπει να ερωτεύεται έναν άνδρα κατώτερό της γιατί ένα τέτοιο ταίριασμα δεν μπορεί παρά να κρύβει πλάνη και απογοήτευση. Μία γυναίκα, για τον Balzac, ή θα πρέπει να ερωτεύεται ένα άνδρα ανώτερό της, ή θα πρέπει να έχει τόσο πολύ ξεγελαστεί από αυτόν, ώστε να φαίνεται πράγματι σαν εκείνος να είναι ανώτερός της.

Το παρόν παρουσιάζεται στο πλαίσιο της στήλης Souvenirs et Impressions (Αναμνήσεις και Εντυπώσεις). Συμφωνα με την υποσημείωση που βρίσκεται στη σελίδα 4, το συγκεκριμένο κείμενο είναι απόσπασμα από ένα γράμμα της George Sand, προς την Κοντέσσα Hanska. Ωστόσο, είναι ξεκάθαρο ότι o αφηγητής που "μιλάει" στο απόσπασμα αυτό, δεν είναι η Sand, αλλά ο Balzac, και ότι αυτό αποτελεί απόσπασμα ενός από τα πολλά γράμματα που απέστειλε ο Balzac στην αγαπημένη του Koντέσσα Hanska. Eπίσης, στην υποσημείωση επισημαίνεται ότι το συγκεκριμένο απόσπασμα έχει παρθεί από το γαλλικό περιοδικό "Revue de Paris".

.

Αποτελεί μέρος της μόνιμης στήλης Verités et Maximes (Αλήθειες και Αποφθέγματα). Υπογράφεται από το ψευδώνυμο "Veritas".

Στο παρόν απόσπασμα παρουσιάζεται η άποψη ότι το τίποτα είναι, στις σημερινές εποχές, τα πάντα. Όπως αναφέρει ο συγγραφέας το "τίποτα" έχει ιδιαίτερη επιρροή ειδικά στο ωραίο φύλο.

Το παρόν απόσπασμα παρατίθεται στο πλαίσιο της στήλης Μodèle de Traduction (Υπόδειγμα Μετάφρασης). Στην υποσημείωση επισημαίνεται ότι στο τουρκόφωνο μέρος του τεύχους υπάρχει πιστή μετάφραση του παρόντος αποσπάσματος στα τουρκικά από τον Saddredin Bey. Ανυπόγραφο.

Απόσπασμα στο οποίο εκφράζεται η άποψη ότι μια αξιοθαύμαστη οικογένεια μπορεί να παραλληλιστεί με ένα βασίλειο, όπου ο πατέρας είναι ο βασιλιάς, η μητέρα η βασίλισσα και τα παιδιά είναι μαζί με τους υπηρέτες οι υπήκοοι. Σημαντικότατη θέση έχουν, όμως, και οι διδάσκαλοι των παιδιών, καθώς είναι αυτοί που μοιράζονται με το βασιλιά και τη βασίλισσα την αγωγή και την εκπαίδευση των παιδιών. Έτσι, οι διδάσκαλοι των παιδιών χαρακτηρίζονται ως η κορώνα της μοναρχίας.

Tο παρόν παρουσιάζεται στο πλαίσιο της στήλης Concours de Traduction (Διαγωνισμός Μετάφρασης). Aνυπόγραφο.

Απόσπασμα που αναφέρεται στους ποιητές και την ιδιαίτερα συναισθηματική φύση τους.

Σύμφωνα με την υποσημείωση που ακολουθεί, το παρόν αποτελεί μετάφραση στα Γαλλικά (στο πλαίσιο του τελευταίου διαγωνισμού μετάφρασης) από τον Chαrles d' Agostino. Δεν αναγράφεται το ονοματεπώνυμο του αρχικού συγγραφέα του μυθιστορήματος.

Στο παρόν περιγράφεται η ιστορία του Ικάβ ο οποίος σε ηλικία 6 ετών γράφτηκε για πρώτη φορά στο σχολείο. Όμως, πολύ σύντομα οι δάσκαλοί του διαπίστωσαν ότι ο Ικάβ δεν μάθαινε τίποτε και κάλεσαν τον πατέρα του να τον πάρει οριστικά από εκεί. Ο πατέρας του, Edaj, τον έγραψε σε ένα καινούργιο σχολείο, όμως κι εκεί ο Ικάβ τσακώθηκε με τον Διευθυντή και έτσι δεν ξαναγύρισε στο σχολείο. Απελπισμένος ο πατέρας του εκμυστηρεύεται στον καλύτερό του φίλο Ibra το πρόβλημά του κι εκείνος του λέει να μην ανησυχεί καθώς γνωρίζει έναν καλό δάσκαλο, τον οποίο και υπόσχεται να του στείλει την επομένη στο σπίτι. Ο νέος δάσκαλος πηγαίνει στο σπίτι του Εdaj την άλλη μέρα. Ο πατέρας του τον οδήγησε στα διαμερίσματα του Ικαβ, όπου και τους άφησε μόνους. O δάσκαλος έβγαλε από την τσέπη του δύο χρυσές μπάλες και είπε στο παιδί ότι ο φίλος του ο Ibra τον έστειλε σε αυτόν για να τον ψυχαγωγήσει ρωτώντας τον ακόμη και ποια είναι τα αγαπημένα του παιχνίδια. Το παιδί ενθουσιασμένο από τα λόγια του αγκάλιασε τον νέο του δάσκαλο και του είπε ότι τον αγαπά και ότι θα κάνει ό,τι του πει. Μέσα σε μερικές μέρες η πρόοδος του μικρού ήταν θεαματική. Μελετούσε συνεχώς και μέσα σε πέντε μήνες έμαθε όλα όσα έπρεπε να μάθει. Συγκινημένος από την πρόοδο του παιδιού ο Edaj έγραψε ένα ευχαριστήριο γράμμα στο φίλο του και αυτός εντυπωσιασμένος ρώτησε τον δάσκαλο πώς κατάφερε να κάνει υπάκουο ένα παιδί τόσο ανυπόφορο.''Τον αγάπησα και αγωνίστηκα να καταλάβω τον χαρακτήρα του'', απάντησε αυτός. Κι όμως, ο ''δάσκαλος'', που τόσο καλά τα είχε καταφέρει με τον μικρό, δεν είχε πιάσει στη ζωή του ούτε πένα.

Το παρόν παρουσιάζεται στο πλαίσιο της στήλης Propos Humoristiques (Λόγοι χιουμοριστικοί).

Ο Ικάβ νιώθει στενοχωρημένος γιατί ο καλύτερός του φίλος έχει σταματήσει να τον επισκέπτεται. Μην μπορώντας να εξηγήσει το γιατί, συζητά το θέμα με τον πατέρα του. Εκείνος τον συμβουλεύει, αν τυχόν τον συναντήσει, να τον αντιμετωπίσει φιλικά, όπως πάντα. Έτσι κι έκανε ο Ικάβ. Όταν συναντούσε τον φίλο του συμπεριφερόταν σαν να μην είχε συμβεί τίποτα, όμως και πάλι ο φίλος σπάνια επισκεπτόταν τον Ικάβ. Τότε ο μικρός απογοητευμένος και στενοχωρημένος μίλησε και πάλι στον πατέρα του. Εκείνος του είπε ότι ο φίλος του δεν είναι πραγματικός φίλος, αλλά έβλεπε στο πρόσωπο του Ικάβ μόνο το συμφέρον του. Μόλις ο Ικάβ άκουσε αυτά τα λόγια, αμέσως θυμήθηκε ότι ο εν λόγω φίλος του, του χρωστούσε 15 μετζιτιέ.

Το παρόν παρουσιάζεται στο πλαίσιο της στήλης Propos Humoristiques (Λόγοι Χιουμοριστικοί).

Ανακοίνωση που αφορά στη μεταφορά των γραφείων του περιοδικού στην οδό Bereket Han 12.

Περιγράφεται η ιστορία ενός νέου πλούσιου και ευγενούς τραπεζίτη, του Hermann Edvars, ο οποίος ερωτεύτηκε τη Zely, μια κοπέλα χαριτωμένη και ευγενική που εργάστηκε για τρεις μήνες ως δεσποινίδα συντροφιάς (demoiselle de compagnie) στην οικία της οικογένειας Εdvars. Οι αρραβώνες του ζευγαριού έκαναν και τη Zely και τον Εdvars πάρα πολύ ευτυχισμένους, όμως η Zely είχε ένα ανεξήγητο προαίσθημα ότι αυτή η ένωση δεν θα ολοκληρωνόταν. Μια νύχτα όπου οι δυο τους απολάμβαναν ο ένας τη συντροφιά του άλλου ένας υπηρέτης που ήρθε για να φτιάξει τη φωτιά στο τζάκι πλησίασε τη Zely και της έδωσε ένα γράμμα. Η Zely αφού πήρε την άδεια από τον Ηermann, άνοιξε και διάβασε το γράμμα. Αμέσως, η έκφραση ευτυχίας που είχε στο πρόσωπό της έδωσε τη θέση της σε μία έκφραση θλίψης. Ο Hermann, μη γνωρίζοντας το περιεχόμενο του γράμματος ένιωσε να κυριεύεται από ζήλια. Σε μία ανύποπτη στιγμή όταν η Ζely είχε φύγει από το δωμάτιο, o Hermann με ανάμικτα συναισθήματα ζήλιας και δυσπιστίας προς τη Zely, αλλά και ενοχών για αυτό που επρόκειτο να κάνει, αποφάσισε τελικά να πάρει το γράμμα στα χέρια του και να το διαβάσει. Το γράμμα ήταν από τη μητέρα μιας εκ των μαθητριών της Zely, η οποία είχε αρρωστήσει βαριά και ζητούσε με επιμονή να δει τη δασκάλα της. Όταν μπήκε ξαφνικά στο δωμάτιο η Zely είδε με έκπληξη τον Hermann να κρατάει το γράμμα στα χέρια του. Το γεγονός ότι διάβασε το γράμμα της σήμαινε για εκείνη ότι δεν της είχε εμπιστοσύνη. Ένιωσε απογοητευμένη, αλλά η υπερηφάνεια της ποτέ δεν θα της επέτρεπε να ανεχτεί μία τέτοια κίνηση από τον άνδρα που επρόκειτο να παντρευτεί. Δήλωσε στον Hermann ότι ποτέ δεν θα ανεχόταν την καχυποψία και πως δεν θα μπορούσε να ενωθεί με έναν άνθρωπο που δεν θα της είχε εμπιστοσύνη. Αποσβολωμένος ο Hermann παρακολουθούσε την Zely να του μιλάει πλέον ψυχρά και τελικά να βγάζει το δαχτυλίδι των αρραβώνων από το χέρι της και να φεύγει από το δωμάτιο.

Το παρόν παρουσιάζεται στο πλαίσιο της μόνιμης στήλης Nouvelles (Νουβέλες). Υπογράφει η "Dieudonée".

Ερωτικό ποίημα.